Bazen ne yapman gerekeni bilmezsin ama yapmaya meylin vardır. Bazen de yapacağın şeyi bilmene rağmen malzemen ya da enerjin olmaz. Ben en geç üç yaşından sonra herkesin hobi edinmesi gerektiğine inananlardanım ve geleneksel aile yaşantısıyla büyüdüğüm için kendimi şanslı hissediyorum.
Annem terzidir ve çok marifetlidir hemen her elişinden anlar. Yengem bize oturmaya gelirdi, elinde beş şiş çorap örerdi, ben de o şişlerin dansını hayranlıkla izlerdim. Büyük halamla anneannem ilk ip ve şişle tanıştırmıştı beni ilk haroşa örgüyü öğrenmiştim mesela. Sonrasında dikiş nakış çeşitli elişlerini denedim.
Yıllardır adının amigurumi olduğunu bilmeden örgü bebeklere merak salmıştım ve uydur kaydır denemelerim de olmuştu. Nihayet internette tam manasıyla tanışıp kaynaştık amigurumiyle. Hem örgü örüp rahatlayıp hem çocukların yüzündeki gülümsemeyi izlemek paha biçilemez bir zevk. Hobium’dan aldığım iplerin de hatrı sayılır etkisi var bu keyifte. Ama yanlış anlaşılmasın sadece amigurumiyle ilgilenmiyorum özellikle bebek beklediğim bu dönemde çeşitli elişiler yapıp burada fikir alışverişi yapabiliriz umarım.
Sevgi saygı ve hobilerinizle kalınız.
